Onze dagen in San Francisco zaten erop. En dat betekende dat de rondreis écht ging beginnen!
De auto’s werden voorgereden bij het hotel. Wij hadden een enorme Lincoln (die er naar mijn bescheiden mening echt niet uit zag) en opa en oma een Dodge Charger. Opa was zo blij als een kind in een snoepwinkel, en terecht!
De koffers werden ingeladen en de autostoelen voor de kinderen werden….. NIET vastgezet.
Bij meerdere autoverhuurbedrijven in Amerika is het zo dat je zelf de autostoelen vast moet zetten in de auto. Dit zodat zij, bij eventuele ongelukken, niet aansprakelijk gesteld kunnen worden. Klinkt logisch en geen probleem, dachten wij. En wij zijn best wel wat gewend met autostoelen en het vastzetten ervan, maar dit was voor ons echt abracadabra. Uiteindelijk hadden wij één stoel voor elkaar gekregen, maar de andere lukte ons echt niet. Dus, terug naar het autoverhuurbedrijf, gelukkig praktisch om de hoek, voor wat uitleg en hulp.
Toen ook de tweede autostoel goed geïnstalleerd was en beide kids veilig in de auto konden zitten, gingen wij op weg. Op weg naar nog meer avonturen. Maar wel andere avonturen dan wij eigenlijk op de planning hadden.
Vanuit San Francisco gingen wij naar Groveland. Dit is een plaatsje dicht bij de noordelijke ingang van Yosemite NP. Een goede uitvalsbasis dus, om het park te gaan verkennen.
Maar een dag eerder werd het park volledig gesloten, na eerst al gedeeltelijk dicht te zijn geweest. Anderhalve week voor vertrek was bosbrand ‘Ferguson’ ontstaan ten zuidwesten van Yosemite NP. Een brand die ze moeilijk onder controle kregen en die steeds meer richting het nationale park trok, wat zorgde voor een onveilige situatie.
Gelukkig konden wij nog wel terecht bij onze overnachtingsplek in Groveland, alleen het fietsen en wandelen in Yosemite kon niet doorgaan.=
Daarom besloten wij om lekker de tijd te nemen in de Walmart. Vier jaar geleden waren wij naar de Walmart in Oakland geweest, maar deze bleek definitief gesloten. Dus op zoek naar de andere die wel open zou moeten zijn. Dit duurde even, we hebben verschillende, niet altijd hele frisse, wijken gezien, maar uiteindelijk waren we bij de juiste Walmart.
Hier konden wij ons weer verbazen over wat er allemaal te koop was. Van heel veel verschillende ontbijtgranen en geen vers brood tot een enorme variatie aan bier en wapens.
Wij kochten er onder andere een koelbox (Tip! voor in de auto zodat eten, maar vooral drinken voor onderweg lekker koud blijft), een tray A&W Cream soda en wat speelgoed voor de kids, waar wij later nog heel veel spijt van zouden krijgen…
Vanuit de Walmart kwamen wij redelijk snel in een lange file terecht, veroorzaakt door wegwerkzaamheden. Wij hadden eigenlijk nog een stop gepland bij een meer, Lake Tulloch, maar de file had voor veel vertraging gezorgd en de kids lagen heerlijk te slapen. Dus besloten wij door te rijden en zo kwamen wij eind van de middag aan in Groveland. Na wat vers voedsel ingeslagen te hebben bij de plaatselijke super gingen we naar het vakantiepark, Yosemite Pines.
Yosemite Pines RV Resort & Family Lodging hadden wij gevonden via Google Maps. Door de foto’s en de reviews waren wij meteen enthousiast. Wij hadden hier een cabin geboekt met twee slaapkamers en een bedbank in de woonkamer.
Bij aankomst op het park zagen wij al snel dat er geen woord van de reviews gelogen was.
Het park ligt in een bosrijke omgeving en heeft o.a. een zwembad, speeltuin en kinderboerderij. En onze ruime cabin met veranda lag hier vlak bij. Uiteraard gingen wij met de kids, na het uitpakken van de auto, in één streep naar de dieren. Ze hadden ze al gespot en er was geen houden aan.
Na het eten heeft Thyz nog gespeeld met zijn SF Giants knuppel. Hij heeft een heuse “homerun” geslagen. En zijn moeder… tot grote hilariteit van papa.
Terwijl de kids samen moe maar voldaan op de bedbank lagen te slapen (zo bijzonder hoe snel de kids zich aangepast hebben aan het nieuwe, Amerikaanse ritme) sloten wij deze rij-dag af op de veranda.
De volgende ochtend, na een heerlijk vers ontbijtje met bacon & eggs, gingen wij zonder kids een trail rondom het park lopen. De kids gingen met opa en oma naar de speeltuin.
Het zwembad moesten we hier helaas overslaan, maar ons ‘nieuwe huisje’ (Thyz zijn woorden) is hier ook van voorzien.
Spullen inpakken, auto’s weer volladen en met een flinke ‘detour’ richting Oakhurst. Maar die detour leverde wel een route door een hele mooie omgeving op.
Tijdens het laatste gedeelte werd het ons duidelijk dat de brand behoorlijk was uitgebreid. Wegen werden geblokkeerd door politieauto’s en er was een groot firecamp zo’n tien mijl bij Oakhurst vandaan.
Wij waren vrij vroeg bij het, voor ons zeer bekende, hotel: Best Western Plus Yosemite Gateway Inn. Een ontzettend mooi bosrijk complex dat tegen een heuvel aan gebouwd is.
Hier hadden wij een familiekamer geboekt, rechtstreeks via de website van Best Western. Een familiekamer heeft een kamer met twee kingsize bedden, een afsluitbare ruimte met nog een kingsize bed en een terras of balkon met zitje.
Ondanks dat wij vroeg gearriveerd waren konden wij al inchecken. Koffers uit de auto en in de kamer, even een broodje eten bij de picknicktafel bij het speeltuintje en hop, zwemkleding aan.
Thyz had onderweg al regelmatig naar het zwembad geïnformeerd en gevraagd of wij er nu al een keer waren. Hij kon dan ook niet wachten toen wij ein-de-lijk gingen zwemmen. Maar vervolgens durfde hij het water niet in… Na een paar minuten, en praten als Brugman, gelukkig wel!
Wij hebben ons een hele tijd vermaakt in het zwembad dat wij grotendeels voor onszelf hadden.
Toen we allemaal verrimpeld waren hebben wij ons opgefrist en zijn wij boodschappen gaan doen. Daarna zijn wij gaan eten bij een typisch Amerikaanse diner, Pop’s diner. Hier hebben ze heerlijk eten en er hangt een heel leuk sfeertje.
Na het eten gingen de kids naar bed en hebben wij tot laat in de avond Uno gespeeld op het balkon.
De volgende ochtend werden wij, net zoals de ochtend ervoor, wakker met rooklucht en een rookgordijn. Dus helaas geen mooi uitzicht over de bergen.
Na het heerlijke en uitgebreide ontbijt gingen wij met de auto naar Bass Lake. Na eerst even een stukje gereden te hebben rond het meer, en een heleboel leuke vakantiehuizen gezien te hebben, hebben wij de auto geparkeerd en zijn wij het water in gegaan. Wat een geweldig mooie omgeving! En een zeer goed alternatief voor de ‘verloren’ Yosemite dag.
Bass Lake hadden wij, al voor vertrek, gevonden via Google Maps terwijl wij op zoek waren naar hotels in de omgeving. Wij hadden ook een heel leuk hotel bij Bass Lake gevonden, maar dit hotel kon je helaas alleen maar boeken vanaf vier nachten. Toen wij wisten dat Yosemite NP gesloten zou zijn, waren wij er al snel over uit dat wij dan een dag naar Bass Lake zouden gaan.
Na heerlijk wat uurtjes bij en in het meer rondgehangen te hebben (waar niks te zien of te merken was van de bosbrand), zijn wij via de andere kant van het meer weer teruggereden naar ons hotel.
Daar gingen wij ons eerst even opfrissen en toen richting Old Mill Village, een winkelcentrum om de hoek, met onder andere de Dollar Tree. Hier hebben wij gewinkeld en aansluitend zijn wij naar de Italiaan ‘di Cicco’ gegaan waar wij, net zoals vier jaar geleden, heerlijk gegeten hebben.
Het toetje was koffie en smoothie bij de naastgelegen Starbucks, waar Thyz erg onder de indruk was van de politieauto in de drive-thru.
Weer terug bij het hotel vielen de kids vrij vlot in slaap en wij hebben genoten, op het balkon, van dit idyllische plekje.
Al met al twee heerlijke, alternatieve chilldagen in een hele mooie omgeving!
Reactie plaatsen
Reacties