Wij waren ontzettend goed voorbereid op deze reis. Wij hadden alles van tevoren uitgezocht, verschillende reisartikelen waren geregeld en ruim op tijd stonden de koffers en andere benodigdheden klaar voor vertrek.
Maar wat als je kinderen ziek worden? En jijzelf? En dat een paar dagen voor vertrek… Dat overkwam ons.
Het was donderdagochtend, vier dagen voor vertrek. De dag ervoor had ik mijn laatste werkdag gehad van het schooljaar. Ik ben leerkracht in het basisonderwijs (vandaar ook dat wij in het hoogseizoen reizen met nog niet schoolgaande kinderen) en vaak is het zo dat zodra de vakantie begint ik wat ‘ziekig’ word. Net of je lichaam dan denkt, oké, nu heb jij rust, dan kan ik wel even vervelend gaan doen. En ja, nu dus ook. Ik werd wakker met hoofdpijn. Tabletje erin en weer door. Dat viel een beetje tegen, ik bleef me beroerd voelen. Na een goede nacht voelde ik mij de volgende ochtend stukken beter, maar…
Lyz had een blaasje op haar lip en ook nog eens allemaal aften in haar mond. Na een bezoekje aan de huisarts was de conclusie een koortslip met alles erop en eraan. Top, zo vlak voor vertrek.
Gelukkig leek Lyz er zelf helemaal geen last van te hebben. Vrolijk en eigenwijs als altijd ging ze gewoon weer de speelgoedstrijd aan met haar broer. Drinken en eten was ook nu nog steeds haar favoriete bezigheid. Aan haar merkten we dus niks, maar…
Ondertussen voelde ik mij erg beroerd en ik besloot het teamuitje van de laatste schooldag af te zeggen. Erg jammer, maar veel slapen zou er vast voor zorgen dat ik snel weer op zou knappen en we relaxed op reis konden gaan, maar…
Vrijdagavond kwam daar het volgende geval bij: Thyz. Koorts, huilerig en hangerig. Wat zat hij zichzelf in de weg. Lekker naar bed met een paracetamol zou vast wonderen doen. Daar leek het zaterdag ook op, maar terwijl hij ‘s avonds logeerde bij opa en oma liep de koorts weer op tot 41 graden.
Zondagochtend was Thyz weer aardig opgeknapt, maar we ontdekten bij hem ook wat aften in de mond. Ik daarentegen voelde me nog steeds niet best en dus besloot ik een bezoekje te brengen aan de weekendarts. Ik wilde toch wel graag weten of ik iets onder de leden had, vooral omdat we de volgende dag op reis zouden gaan. De weekendarts was er al snel achter: ik had een keelamandelontsteking. Het beste medicijn? Veel water drinken en veel rusten. Dat eerste, geen probleem, maar dat tweede?! Euhm, ik ga morgen op vakantie naar Amerika, met twee jonge kinderen, en we gaan daar rondreizen. De weekendarts antwoordde met: “Oh wauw, veel plezier, maar ook veel succes dan!”
En Maikel? Die lijkt er genadig vanaf te komen. Die kwam zondag tot de ontdekking dat hij slechts een koortslip had. Waarschijnlijk was er lichtelijk stress ontstaan bij het idee dat hij met drie zieken het vliegtuig in moest. De ‘koortslipmannetjes’ zagen dat natuurlijk als een mooie gelegenheid om weer eens van zich te laten horen.
Oké, al met al een paar vervelende dagen vlak voor vertrek. Maar we waren toch maar mooi onderweg naar Schiphol. Thyz lijkt weer de oude. Het begon nog moeizaam, zelfs bij het horen van het woord vliegtuig kon hij maar moeilijk uit bed komen. Maar eenmaal in de auto kwam het gesprek snel op gang. Thyz: Ik vind het spannend, papa ook spannend? Mama ook spannend? Ik: Ja schat, wij vinden het ook spannend. Dat mag ook kerel. Thyz: Lyz ook spannend? Ik: Ja, ik denk dat Lyz het ook wel spannend vindt. Thyz: Opa en oma ook spannend? Ik: Ja, opa en oma vinden het ook spannend.
En snurk. Slaap lekker lieverd!
Lyz liet in de auto meteen alweer een glimlach zien en zei iets onverstaanbaars. Ja meissie, wij hebben er ook zin in! Zij bleef wat langer wakker in de auto, uiteindelijk heeft ze 45 minuten geslapen. Wat zal ze lekker slapen in het vliegtuig! Toch?
Aangekomen bij Schiphol P3 lang parkeren laadden wij eerst de koffers, tassen, buggy, Bed Box en de kinderen uit. Hoe dat eruit ziet?
Maikel parkeerde onze auto in de garage en maakte voor de zekerheid een foto van het nummer van het dek. Niets zo vervelend als je auto niet terug kunnen vinden na een lange vlucht en een vakantie die helaas ten einde is.
Om de hoek van waar wij stonden met al onze spullen was de halte van de shuttlebus die ons naar Schiphol zou brengen. De bus stond er al, inladen maar en let’s go with the flow.
Binnen een mum van tijd stapten we uit bij de juiste vertrekhal. We waren ruim van tevoren op Schiphol, want liever te vroeg dan te laat, maar konden gelukkig al inchecken voor onze vlucht. Destijds konden wij niet online inchecken, tegenwoordig kan dat wel voor vluchten naar Amerika.
Na even in de rij te hebben moeten staan waren wij bij de bagage drop-off. We hadden twee grote koffers voor onszelf, een iets kleinere koffer voor Thyz en een weekendtas voor Lyz.
Waarom een weekendtas? Deze kunnen we aan de buggy of over de schouder hangen waardoor er ‘een hand over is’. Aangezien wij met de BART van de luchthaven in San Fran naar ons hotel gaan, en wij dan dus ook alle bagage bij ons hebben, is dat geen overbodige luxe. Daarnaast kan een tas in de kofferbak ook handiger zijn. Mochten we een beetje krap zitten qua ruimte in de kofferbak, kan een tas makkelijker ergens tussen gedrukt worden dan een koffer. Natuurlijk hadden wij de tas wel voorzien van (tsa) sloten.
Gelukkig zaten we met onze koffers en tassen netjes onder het toegestane gewicht. De buggy hielden wij nog bij ons, zodat Lyz heerlijk gereden kon worden. Deze hoefden wij pas in te leveren bij de gate. De buggy kreeg al wel vast een bagage label. Door naar de douane, waar we zo doorheen waren.
Vanaf het moment dat wij deze ochtend wakker werden verliep alles op rolletjes. We hebben nergens echt lang hoeven wachten, de kids zijn vrolijk en wij zijn er helemaal klaar voor! Kom maar op met die vlucht.
Maar voordat we kunnen boarden moeten we ons nog wel even zien te vermaken. Want vroeg aanwezig zijn betekent ook lang wachten.
Van tevoren hadden wij opgezocht wat er te doen was op Schiphol. De luchthaven heeft er echt voor gezorgd dat kinderen relaxed kunnen spelen in een misschien best wel spannende tijd. Want voor ouders is het spannend, maar vergeet niet dat kinderen hier ook zeker last van kunnen hebben. Helemaal als het de eerste keer is.
Wij gingen na de douane richting de Holland Boulevard. Hier heb je namelijk 'Nemo' zitten, het kleine zusje van het Nemo Museum in Amsterdam. Er zijn verschillende objecten waarbij de kids zelf aan de slag kunnen en zo van alles te weten komen en ontdekken. Naast het Nemo vind je hele grote knuffeldieren waar de kids kunnen klimmen en klauteren. De kinderen hebben zich in dit gedeelte een hele tijd vermaakt.
Er is natuurlijk nog meer te doen voor kinderen op Schiphol, zoals het Airport Park (hier kan je naar buiten), het vliegtuig speeltoestel (lounge 2) en het panorama dek (voor het inchecken).
Maar hier zijn wij helemaal niet aan toegekomen, want we moesten nog even wat eten en we hebben een hele tijd naar de vliegtuigen zitten kijken. De tijd vloog echt voorbij!
En toen moesten we al richting de gate. Het voordeel van reizen met kinderen is dat je vaak voorrang krijgt. Zo mag je als eerste het vliegtuig in, zodat je alle ruimte hebt om te settelen. Want daar heb je wel even de tijd voor nodig. Tip! Denk goed na welke spullen je bij de hand moet en wil hebben, en dus onder de stoel voor je gelegd moeten worden, en welke spullen gewoon in het bagagevak kunnen.
Wij hadden van tevoren de handbagage zo ingepakt dat er een tas was met spullen die we echt veel nodig hadden tijdens de vlucht, zoals luiers, doekjes, zakjes, verschoningsmatje, flessen, slabber/spuugdoekje, etc. Ook hadden we een tas met speelgoed, snoepjes/koekjes en cadeautjes. Deze twee tassen lagen onder de stoel voor ons. De andere handbagage ging in het bagagevak.
De bedbox ook plat op de grond, Thyz in de stoel bij het raam en Lyz op schoot. Lolly’s en fles/beker met drinken paraat.
We are ready for take off!
Reactie plaatsen
Reacties